boek 5
De gele scooter
Zakelijke gegevens
Naam boek: De gele scooter
Naam schrijver: Elle van den Bogaart
Bladzijdes: 132
Samenvatting
Spike is een jongen die over heel vele dingen woedend word. Tot hij op de weg rijdt en een meisje aanvalt en verkracht. Wies is een meisje dat op de terugweg naar huis fietst, als ze naar huis fietst wordt ze lastig gevallen door een jongen op een scooter. Op het moment dat Wies word verkracht door Spike fietst Isis net naar huis en ze hoort uit de bosjes het beschreeuw van Wies. Isis roept een keer klootzak en fietst dan zo hard als ze kan naar huis, maar voordat ze thuis is word ze aangesproken door Spike dat ze haar mond moet houden, als ze dat niet doet zou haar hetzelfde overkomen als Wies. Ze is heel bang en fietst door naar huis. Ze verteld alles wel aan haar moeder en samen gaan ze naar de politie. Wies word gevonden door een man die haar met de auto naar huis brengt. Haar ouders schakelen de politie in. Zij komen voor een gesprek en de volgende dag moet ze naar een verpleegkundige om te laten onderzoeken of ze zwanger is, ze krijgt voor de zekerheid de morning after pil. De weken erna voelt Wies zich rot en heel vies. Ze gaat alle dagen heel heet douchen maar ze blijft zich vies voelen. Isis heeft het idee dat ze Spike ergens van kent maar ze weet niet meer waarvan. Overal waar ze komt is ze bang hem tegen te komen. Spike doet er alles aan om niet gevonden te worden. Hij sleutelt aan zijn scooter zodat hij niet met die gele scooter rijd en zegt tegen zijn vrienden dat die stuk is. Hij moet steeds smoezen verzinnen, ook omdat hij schrammen op zijn gezicht had. Isis was bang dat iedereen haar laf zou vinden omdat ze Wies op dat moment niet had geholpen, maar iedereen had er wel begrip voor, en de politie vond het al heel knap dat ze wel haar verhaal wilde doen op het politiebureau. Wies heeft voor het eerst afgesproken met Astrid haar vriendin. Astrid brengt een kaartje van Kay mee. Ze maakt een afspraak met Kay en ze worden dikke vrienden. Kay heeft veel begrip voor haar. Spike moet geld ophalen bij zijn oom om zijn vriend te betalen zodat hij zijn naam niet noemt bij de politie. Dat is de eerste keer dat hij weer op zijn scooter gaat. Als Isis met haar moeder in een winkel is schiet haar te binnen wat er op de jas van Spike stond. Ze geeft het meteen door aan de politie. Even later weet ze dat het de pizzabezorger is. Met de politie maken ze een plan om Spike te pakken. Isis moet op de route gaan staan en zeggen of hij het is. Dan word hij opgepakt en moet ze naar het bureau om te kijken of hij het echt is, maar dan kan Spike haar niet zien en zij hem wel. Als Spike word opgesloten in een cel denkt hij weer aan de woorden van zijn vader dat er van hem niets zal terecht komen en hij heeft gelijk gehad. Wies en Kay worden verliefd en ze durft ook weer uit te gaan samen met Kay want dat alles durfde ze niet meer door het ongeval wat haar is overkomen.
Over de schrijver
Elle van den Bogaart is in 1959 geboren in Nuland, een klein dorpje tussen den Bosch en Oss. Na de MAVO heeft zij een HAVO en VWO-diploma gehaald. Ze schreef altijd al graag opstellen, maar het was echt niet zo dat ze heel goed was in de Nederlandse taal. Ze is op 18-jarige leeftijd naar Eindhoven verhuisd. Daar heeft e haar HBO-J diploma gehaald. Daarna kreeg ze een baan als psychologisch medewerker in een algemeen ziekenhuis en ze heeft daar tijdens haar baan de nodige papieren gehaald. Ze werkt 23 uur als psychologisch medewerker, met heel veel plezier doet ze allerlei verschillende onderzoeken bij kinderen en volwassenen. Ze heeft daarbij zelf ook nog 4 kinderen dat zijn allemaal pubers. Zij zijn naast de ervaringen uit haar werk ook een goede inspiratiebron voor haar boeken. Ze heeft natuurlijk ook nog hobby’s. Ze gaat heel graag naar theater en cabaret. Ze heeft zelf ook enkele jaren als cabaret gespeeld. Met een stel vriendinnen bezoekt ze ieder jaar het Oerel theaterfestival op Terschelling. Daarnaast geniet ze graag van een zonnige vakantie, fitness, koken, hard lopen en soms een beetje lezen en dan natuurlijk het schrijven van boeken.
Over het boek
Op de voorkant van het boek zie je de gele scooter waarmee Spike Wies aanreedt en het gezicht van Spike hij kijkt heel eng want dat was hij ook gewoon voor Wies en Isis en daarom heen zie je bosjes waar Wies waarschijnlijk is verkracht is door Spike en dan staat de titel en de naam van de schrijver op de voorkant. Het verhaal speelt zich niet echt op een opvallende plek af, het is steeds op verschillende plekken. Ik vind dat het verhaal wel af is want Spike is opgesloten en Wies is nu gelukkig met Kay.
Leeservaring
Onderwerp
Het onderwerp spreekt me wel aan en het heeft me ook nieuwe kanten van het onderwerp laten zien. Ik ben er wel door aan het denken gezet. Ik ga er wel anders over denken door ’s avonds in het donker niet alleen naar huis te fietsen want wij wonen ook buitenaf. Hoe de personen zich voelen word heel uitvoerig besproken. Je leest wel vaak over verkrachtingen en aanrandingen in de krant. Ook s het wel in het journaal maar ik had er nog nooit een boek over gelezen.
Gebeurtenissen
Het boek blijft boeien tot aan het eind. De gebeurtenissen worden goed beschreven maar vooral hoe de personen er daarna mee omgaan. Vooral de gevoelens van allemaal ( Isis, Wies, Spike ) worden steeds beschreven. De gebeurtenissen zijn erg geloofwaardig . Ik ben zelf nog nooit echt met zoiets in aanraking gekomen , ik ben wel is gevolgd door een auto maar dat ging allemaal wel goed. Maar wat Wies heeft meegemaakt is in ieder geval nog veel erger.
Personages
De hoofdpersonen gaan wel voor me leven, en ik begrijp vooral de gedachten van Wies heel goed. Dat ze zich heel vies voelt. Ook Isis begrijp ik wel, dat ze er een rot gevoel over heeft dat ze is doorgefietst zonder echt wat te doen. Ik begrijp wel hoe Isis en Wies zich gedragen en dat ze heel oplettend zijn op alles om hen heen. Spike probeert alle sporen uit te wissen wat hij gedaan heeft. Hij is een persoon wat voor mij onbegrijpelijk is.
Bouw
Ik vind dat de gebeurtenissen logisch op elkaar volgen. Het hele verhaal speelt zich af in ruim 2 weken. De drie hoofdpersonen worden steeds apart gevolgd, daardoor blijft het spannend omdat je steeds weer wilt weten hoe het met die ander gaat. Het verhaal is makkelijk te begrijpen en heeft een mooi slot, omdat de dader ( Spike ) is opgepakt en Wies gelukkig is met Kay.
Taalgebruik
Het verhaal is makkelijk te lezen, het taalgebruik is wel makkelijk. Het verhaal heeft weinig dialogen dat vind ik wel prettig met het lezen. Ook worden er niet echt moeilijke woorden gebruikt. Het was een gemakkelijk boeiend verhaal om te lezen.
Verwerkingsopdracht
Ik doe de verwerkingsopdracht dat je drie gedichten bij het boek moet zoeken.
‘Even alleen’
Ik sta even alleen op de wereld,
niemand kan me begrijpen.
Ik moet mijn tranen bedwingen,
om deze tekst te schrijven.
Als ik naar boven kijk,
voel ik alleen maar pijn en verdriet.
Niemand die het begrijpt,
want mijn pijn is te diep.
Maar dit gaat wel weer voorbij,
het leven is niet alleen een rotspel.
Ik heb nog soms van die dagen,
dan zit ik nog niet lekker in mijn vel.
Dit gedicht beschrijft precies hoe Wies zich voelt. Zij zegt dat niemand haar begrijpt hoe ze zich voelt, omdat een ander dat niet heeft meegemaakt. Ze voelt veel pijn en verdriet. Maar later probeert ze haar leven weer een beetje op te pakken.
‘Knuffel’
Een knuffel is zo fijn,
een knuffel voelt zo goed,
een knuffel omdat het mag,
niet omdat het moet.
Een knuffel geeft je warmte,
twee armen om je heen,
even iets met zijn tweetjes,
even niet alleen.
Een knuffel kost je niets,
ja een minuutje van je tijd,
maar het geeft je zoveel kracht,
om weer door te gaan in de strijd.
Wies wilde graag getroost worden maar wist niet hoe. Toen Kay haar een kaartje gaf zocht ze contact met hem. Door hem wilde ze zich weer laten opvrolijken met een knuffel.
‘Schuldgevoel’
Dat schuldige gevoel,
dat je maar blijft voelen,
het gaat niet weg,
want je blijft er maar aan denken.
Je weet het zeker,
het is jouw schuld,
dit is dan je straf,
dit schuldige gevoel.
Waarom snapt niemand hoe ik me voel,
waarom begrijpt niemand wat ik bedoel,
dat schuldige gevoel,
dat je maar blijft voelen.
Isis blijft zich het hele verhaal schuldig voelen dat ze is doorgefietst. Als zij was gestopt was het misschien minder erg geweest. Ze kan het schuldgevoel niet loslaten terwijl ze wel alles meteen heeft verteld aan haar moeder.
Maak jouw eigen website met JouwWeb